لباس محلی زابلReviewed by Farshid nadri on Jun 18Rating: لباس زنانه مازندرانی38فروش لباس محلی بصورت اینترنتی(پرداخت هزینه پس از دریافت محصول)باتوجه به هزینه ای که مشتری در نظر گرفته است .میتوان جنس پارچه و نوار را تغییر دادتا قیمت مد نظر مشتری تامین شود.در صورت داشتن سوال در زمینه لباس محلی یاقصد خرید لباس محلی با تلگرام شماره 09302070045 پیام بدهید یا در صورت نیاز تماس بگیرید.ارسال به تمام نقاط کشور.فروشگاه اینترنتی لباس محلی ایران توران با تشکرلباس زنانه مازندرانی38
تلگرام telegram.me/lebasmohalli
lebas-mohalli اینستاگرام
.
لباس محلی زابل
برای اطلاع از قیمت مدلهای شمالی زنانه اینجا کلیک کنید.
جهت دیدن قیمت لباسهای قاجاری اینجا کلیک کنید
برای دیدن قیمت مدلهای کرمانجی اینجا کلیک کنید
و جهت اطلاع از قیمت مدلهای شمالی دخترانه اینجا کلیک کنید
جهت اطلاع از قیمت لباس شمالی مردانه و پسرانه اینجا کلیک کنید
لباس محلی زابل
زابل نام شهری است در استان سیستان و بلوچستان
در قسمت جنوب شرق کشور ایران
سرزمین سیستان شاهد وقایع تاریخی مهمی بوده
در کتابها و سندهای مختلفی که وجود دارد
داستان شجاعت مردم دلیر این سرزمین روایت شده است
شهر اکنون زابل قدمت زیادی ندارد و حدود ۲۰۰ سال عمر
این شهر میباشد
هسته اولیه تشکیل شهر زابل روستایی به نام حسین آباد
بوده است که پس از توسعه آن به شهر زابل تبدیل شده است
از غذاهای معروف این شهر میتوان به گندم شیر نان بزرگ سیستانی
اشکنه انار ترش از صنایع دستی معروف زابل میتوان
به گلیم بافی قالی بافی سوزن دوزی تولید ادوات موسیقی اشاره کرد
لباس محلی زابل که همان لباس بلوچی است در مدلهای
در مدلهای مردانه از رنگهای معمولاً روشن استفاده شده است
مدلهای مردانه معمولاً بلوز های بلند و شلوار گشاد دارند در بعضی از مدلها دارای جلیقه هستند
و لباسهای زنانه بلوچی سوزن دوزی های بسیار زیبایی روی آن کار شده است و معمولاً رنگهای زنانه رنگهای شاد هستند
نحوه اطلاع از قیمتها
برای اطلاع یافتن از قیمتها فقط کافی است به عنوانهای
بالای سایت توجه کنید.
عنوانهایی که با کلمه قیمت آغاز شده است.با کلیک
بر روی هر کدام از آن
دسته ها نمونه ها به همراه قیمت برای شما قابل رویت می شود.
تولید بصورت عمده است .در نتیجه هزینه تمام شده و تولید نسبت
به سایر فروشگاه پایینتر است.
فقط کافی است شما قیمت محصولات
مارا نسبت به محصولات مشابه مقایسه کنید.
زمانی که شما از تولید کننده خرید می کنید هزینه اضافی
بابت افراد واسطه پرداخت نمی کنید.
در تولیدات ما به هیچ عنوان از پارچه ضعیف در دوخت لباسها استفاده نمی شود.
شعار ما در تولید سود پایین و فروش زیاد است.
با توجه به شرایط سخت اقتصادی موجود ما سود تولید
را کم در نظر می گیریم که مردم توان خرید داشته باشند.
زمانی که قیمت مناسب و منطقی باشد فروش بیشتر می شود
و خریدار امکان خرید بیشتری پیدا می کند.
در مرغوبیت پارچه و تولید این فروشگاه هیچگونه شک نکنید .چنانچه هر مشتری
از کیفیت کار راضی نباشد می تواند آن را برگشت دهد و هزینه خود را دریافت کند.
ایران توران فروشگاه تولیدی لباس محلی است .که در
تولید لباسهای منطقه شمال اعم از گیلکی قاسم آبادی
مازندرانی و تالشی فعالیت می کند.
به جز لباسهای ذکر شده لباس کرد های شمال خراسان
که در اصطلاح به کرمانجی معروف هستند
جزو تولیدات دیگر این فروشگاه به حساب می آید.
همچنین لباس دوران قاجاریه از دیگر تولیدات ما به حساب می آید.
لباسهای قاجاری از نظر پارچه و نوار هزینه بالاتری برای تولید در بر می گیرد.
پارچه های مورد استفاده در لباسهای قاجاری شامل
پارچه های ترمه و مخمل و لمه می شود.
لباس محلی زابل
تلگرام telegram.me/lebasmohalli
lebas-mohalli اینستاگرام
شهر زابل که در شمال شرقی استان سیستان و بلوچستان در ایران واقع شده، یکی از قدیمیترین مناطق فرهنگی و تاریخی ایران به شمار میآید. این شهر که در همسایگی دریاچه هامون قرار دارد، از لحاظ تاریخی، اقتصادی و فرهنگی اهمیت زیادی دارد. در این نوشته به بررسی تاریخچه، اقلیم و صنایع دستی زابل میپردازیم.
تاریخچه شهر زابل
زابل در گذشته با نامهای مختلفی مانند نیمروز، سیستان و نیشابور خوانده میشده است و یکی از مهمترین مناطق در مسیر تجارت جاده ابریشم بوده است. این منطقه از دیرباز مهد تمدنهای گوناگون بوده و ردپای تاریخی آن به دوران هخامنشیان، ساسانیان و اشکانیان برمیگردد. منطقه سیستان به دلیل قرارگیری در مسیر رودخانه هیرمند و مجاورت با دریاچه هامون از دوران باستان تا به امروز همواره محل استقرار جوامع مختلف و کانون فعالیتهای کشاورزی بوده است.
در دورههای اسلامی، زابل یکی از مراکز علمی و فرهنگی مهم بهشمار میآمد. در دوران صفوی و افشار، این منطقه همچنان به عنوان یکی از پایگاههای استراتژیک و فرهنگی ایران شناخته میشد و به ویژه در دوران نادرشاه افشار، توجه ویژهای به آن صورت گرفت. در دوره قاجار، با حملات مکرر بیگانگان و اختلافات منطقهای، زابل با چالشهای زیادی روبرو شد، اما با این حال همچنان نقش خود را به عنوان یک منطقه پر اهمیت حفظ کرد.
اقلیم زابل
اقلیم زابل خشک و بیابانی است و جزء مناطق گرم و خشک ایران به شمار میآید. یکی از ویژگیهای آب و هوایی منطقه زابل وزش بادهای موسوم به “بادهای ۱۲۰ روزه سیستان” است که در فصل تابستان با سرعت زیاد میوزد و گاهی شرایط زندگی را برای مردم منطقه دشوار میکند. این بادها که از سمت شمال شرق به جنوب غرب میوزند، از افغانستان به سمت ایران جریان دارند و در عین حال که باعث خنکتر شدن هوا میشوند، گرد و غبار زیادی را با خود به همراه میآورند. به دلیل همین بادهای موسمی، تابستانهای زابل به شدت گرم و خشک و زمستانهای آن نسبتاً ملایم هستند.
زابل در محدوده جغرافیاییای قرار دارد که تحت تأثیر کمبود بارش و منابع آب سطحی قرار گرفته است. دریاچه هامون، که زمانی منبع اصلی آب این منطقه بود، به علت تغییرات اقلیمی و کاهش بارندگیها دچار خشکسالی شده است. این شرایط باعث کاهش فعالیتهای کشاورزی و بروز مشکلات اقتصادی برای مردم منطقه شده است.
صنایع دستی زابل
صنایع دستی زابل از تنوع و غنای فرهنگی ویژهای برخوردار است. مردم این منطقه در طول سالیان دراز هنرهای دستی مختلفی را به وجود آوردهاند که بخشی از فرهنگ و هویت آنان را تشکیل میدهد. برخی از صنایع دستی معروف زابل شامل موارد زیر است:
-
سوزندوزی
سوزندوزی از جمله مهمترین صنایع دستی زابل و سیستان به شمار میرود و از طرف زنان بومی این منطقه با مهارت خاصی انجام میشود. این هنر شامل دوختن نقشها و طرحهای سنتی با استفاده از نخهای رنگارنگ بر روی پارچه است. طرحهای سوزندوزی اغلب الهامگرفته از طبیعت و زندگی روزمره است و در انواع لباسها و وسایل تزئینی استفاده میشود. -
حصیربافی
به دلیل اقلیم خشک زابل و دسترسی به منابع طبیعی نظیر نخل و نی، حصیربافی در این منطقه رواج زیادی دارد. حصیرها از برگهای نخل و نیهای موجود در اطراف دریاچه هامون تهیه میشوند و برای تولید انواع محصولات مانند زیرانداز، سبد و کلاه استفاده میشوند. -
زیورآلات سنتی
زنان زابلی به ساخت انواع زیورآلات سنتی نیز مهارت دارند. این زیورآلات از مواد سادهای مانند صدف، مس و نقره ساخته میشوند و به دلیل طراحیهای زیبا و منحصر به فرد، در داخل و خارج از منطقه طرفداران زیادی دارند. این زیورآلات نشاندهنده تاریخچه و فرهنگ غنی مردم منطقه هستند. -
قالیبافی
قالیبافی یکی از هنرهای دستی رایج در منطقه زابل است. این قالیها به دلیل طرحهای خاص و رنگهای طبیعی که در آنها به کار میرود، از زیبایی و ظرافت خاصی برخوردارند. هر قالی داستانی از فرهنگ و آیینهای مردم منطقه را در خود دارد. -
سیاهچادر
سیاهچادرها یکی دیگر از صنایع دستی بومی سیستان هستند که معمولاً توسط عشایر منطقه ساخته میشوند. این چادرها از موی بز و گوسفند بافته میشوند و به عنوان سرپناهی مقاوم در برابر بادهای شدید و شرایط جوی سخت مورد استفاده قرار میگیرند. ساخت سیاهچادر به دقت و مهارت خاصی نیاز دارد و نشانی از زندگی عشایری مردم این منطقه است.
تأثیرات اقلیمی بر زندگی و صنایع دستی زابل
تغییرات اقلیمی و کمبود منابع آب در زابل اثرات زیادی بر زندگی مردم و صنایع دستی آن گذاشته است. با خشک شدن دریاچه هامون و کاهش منابع آبی، کشاورزی که یکی از منابع اصلی درآمد مردم بود، کاهش یافته و مردم مجبور به تغییر شیوه زندگی خود شدهاند. این تغییرات، بر روی صنایع دستی نیز اثر گذاشته است. برای مثال، کمبود مواد اولیه نظیر نی برای حصیربافی یا کاهش دامها برای تهیه مواد اولیه سیاهچادر بافی، باعث کاهش تولیدات سنتی شده است.
با این حال، مردم زابل همچنان به حفظ و احیای صنایع دستی و فرهنگ خود علاقهمند هستند و بسیاری از این هنرها را به شکل نوین و با استفاده از مواد جایگزین ادامه میدهند. در سالهای اخیر نیز دولت و نهادهای فرهنگی تلاش کردهاند تا با حمایت از صنایع دستی و برگزاری نمایشگاههای محلی، به حفظ این هنرهای بومی کمک کنند و فرصتهای شغلی جدیدی برای مردم منطقه فراهم آورند.
جمعبندی
زابل با تاریخچهای کهن، اقلیم خاص و هنرهای دستی متنوع یکی از شهرهای باارزش ایران به شمار میرود. این منطقه به دلیل موقعیت جغرافیایی و قرارگیری در کنار دریاچه هامون، از دیرباز مرکز تمدنها و فرهنگهای مختلف بوده است. صنایع دستی زابل نه تنها نشاندهنده خلاقیت و هنر مردم این دیار است، بلکه بخش مهمی از هویت فرهنگی آنان را تشکیل میدهد. در عین حال، شرایط اقلیمی و تغییرات آبوهوایی چالشهایی را برای مردم این منطقه به وجود آورده، اما با تلاشهای مستمر، صنایع دستی همچنان به عنوان میراث فرهنگی زابل حفظ شدهاند و حتی به عنوان راهکاری برای بهبود وضعیت اقتصادی مردم منطقه محسوب میشوند.
این میراث فرهنگی و طبیعی ارزشمند نیازمند حمایت و توجه بیشتری از سوی جامعه و دولت است تا بتواند به نسلهای آینده منتقل شود و ارزشهای فرهنگی این منطقه همچنان حفظ گردد.