لباس دهاتی

لباس دهاتیReviewed by فرشید ندری..... on Apr 27Rating: 5.0لباس محلی زنانه76لباس محلی زنانه76 پرداخت هزینه پس از دریافت محصول .فروشگاه لباس محلی ایران توران تولید کننده انواع لباس محلی ایرانی

برای اطلاع از قیمت مدلهای شمالی زنانه اینجا کلیک کنید.

جهت دیدن قیمت لباسهای قاجاری اینجا کلیک کنید

برای دیدن قیمت مدلهای کرمانجی اینجا کلیک کنید

و جهت اطلاع از قیمت مدلهای شمالی دخترانه اینجا کلیک کنید

جهت اطلاع از قیمت لباس شمالی مردانه و پسرانه اینجا کلیک کنید

لباس دهاتی

نحوه اطلاع از قیمتها

برای اطلاع یافتن از قیمتها فقط کافی است به عنوانهای

بالای سایت توجه کنید.

عنوانهایی که با کلمه قیمت آغاز شده است.با کلیک

بر روی هر کدام از آن

دسته ها نمونه ها به همراه قیمت برای شما قابل رویت می شود.

تولید بصورت عمده است .در نتیجه هزینه تمام شده و تولید نسبت

به سایر فروشگاه پایینتر است.

فقط کافی است شما قیمت محصولات

مارا نسبت به محصولات مشابه مقایسه کنید.

زمانی که شما از تولید کننده خرید می کنید هزینه اضافی

بابت افراد واسطه پرداخت نمی کنید.

در تولیدات ما به هیچ عنوان از پارچه ضعیف در دوخت لباسها استفاده نمی شود.

شعار ما در تولید سود پایین و فروش زیاد است.

با توجه به شرایط سخت اقتصادی موجود ما سود تولید

را کم در نظر می گیریم که مردم توان خرید داشته باشند.

زمانی که قیمت مناسب و منطقی باشد فروش بیشتر می شود

و خریدار امکان خرید بیشتری پیدا می کند.

در مرغوبیت پارچه و تولید این فروشگاه هیچگونه شک نکنید .چنانچه هر مشتری

از کیفیت کار راضی نباشد می تواند آن را برگشت دهد و هزینه خود را دریافت کند.

ایران توران فروشگاه تولیدی لباس محلی است .که در

تولید لباسهای منطقه شمال اعم از گیلکی قاسم آبادی

مازندرانی و تالشی فعالیت می کند.

به جز لباسهای ذکر شده لباس کرد های شمال خراسان

که در اصطلاح به کرمانجی معروف هستند

جزو تولیدات دیگر این فروشگاه به حساب می آید.

همچنین لباس دوران قاجاریه از دیگر تولیدات ما به حساب می آید.

لباسهای قاجاری از نظر پارچه و نوار هزینه بالاتری برای تولید در بر می گیرد.

پارچه های مورد استفاده در لباسهای قاجاری شامل

پارچه های ترمه و مخمل و لمه می شود.

تعریف دهات

دهات، جمع ده است و به روستاها و آبادی‌های کوچک گفته می‌شود که معمولاً در خارج از مناطق شهری قرار دارند. دهات به‌طور سنتی با فعالیت‌هایی مانند کشاورزی، دامداری و صنایع دستی مرتبط هستند و عموماً دارای جمعیت کمتر و زیرساخت‌های ساده‌تری نسبت به شهرها هستند. این مکان‌ها از نظر فرهنگی، تاریخی و اجتماعی اهمیت ویژه‌ای دارند و معمولاً ریشه‌های فرهنگ بومی یک منطقه را می‌توان در آن‌ها یافت.

تعداد دهات در ایران

طبق آمارهای رسمی، ایران دارای هزاران روستا و دهکده است. بر اساس سرشماری‌ها و آمارهای ارائه‌شده توسط مرکز آمار ایران، تعداد روستاهای دارای سکنه در ایران حدود ۳۸ هزار روستا است. البته تعداد روستاهای خالی از سکنه بیشتر از این رقم است. تعداد دقیق آن ممکن است با تغییرات جمعیتی، مهاجرت به شهرها و تغییر وضعیت سکونت متفاوت باشد.

لباس دهاتی

لباس‌های دهاتی یا لباس‌های محلی، بخشی از فرهنگ و هویت روستاهای ایران هستند. هر منطقه از کشور، لباس‌های سنتی خاص خود را دارد که اغلب با توجه به شرایط آب‌وهوایی، شغل مردم و باورهای فرهنگی طراحی شده‌اند. ویژگی‌های لباس دهاتی عبارت‌اند از:

سادگی و راحتی: لباس‌های روستایی معمولاً برای کارهای روزمره، کشاورزی و دامداری طراحی شده‌اند و از مواد مقاوم ساخته می‌شوند.
رنگارنگ بودن: در بسیاری از مناطق، لباس‌های محلی روستاییان با رنگ‌های شاد و طرح‌های خاص تزئین می‌شود.
تطابق با محیط: در مناطق سردسیر، لباس‌ها معمولاً ضخیم‌تر هستند، مانند چوخای عشایر، و در مناطق گرمسیر سبک‌ترند.
عنصر فرهنگی: لباس‌های دهاتی شامل نمادهای سنتی مانند سکه‌دوزی، طرح‌های گل‌دوزی، یا استفاده از پارچه‌های دست‌باف است.

به عنوان مثال:

در گیلان و مازندران، لباس‌های زنان شامل دامن‌های چین‌دار بلند و شال‌های رنگی است.
در کردستان، لباس‌ها شامل شلوار گشاد، کلاه یا سربند و پارچه‌های گلدوزی‌شده است.
در مناطق مرکزی ایران، استفاده از پارچه‌های ساده‌تر و طرح‌های مینیمال رایج‌تر است.

لباس‌های دهاتی از نظر تاریخی، نقش مهمی در حفظ هویت محلی داشته و امروزه نیز مورد توجه گردشگران و علاقه‌مندان به فرهنگ سنتی قرار می‌گیرد.

پوشش ها نشانه فرهنگها و فرهنگها پشتوانه ملتها ..

لباس دهاتی

لباس دهاتی یا لباس محلی، نمادی از فرهنگ، هنر و سبک زندگی مناطق مختلف ایران است. این لباس‌ها، علاوه بر زیبایی و نقش‌های سنتی، کاربردی و متناسب با نیازهای روزمره مردم طراحی شده‌اند. برای درک بهتر، جزئیات بیشتری در مورد ویژگی‌های این لباس‌ها ارائه می‌شود:

ویژگی‌های لباس دهاتی (محلی)

سادگی در طراحی:
لباس‌های دهاتی معمولاً ساده و کاربردی هستند. این لباس‌ها برای زندگی روزمره و فعالیت‌هایی مانند کشاورزی، دامداری یا صنایع دستی طراحی شده‌اند و به همین دلیل راحت و بادوام هستند.
استفاده از پارچه‌های طبیعی:
در گذشته، بیشتر از پارچه‌های محلی مانند پشم، پنبه یا ابریشم استفاده می‌شد. این پارچه‌ها عموماً توسط بافندگان محلی تهیه می‌شدند و به همین دلیل از لحاظ کیفیت و طرح با محیط زیست منطقه هماهنگ بودند.
طرح‌های رنگارنگ و نقش‌دار:
بسیاری از لباس‌های دهاتی دارای تزئینات خاصی مانند گلدوزی، سوزن‌دوزی، یا سکه‌دوزی هستند. این تزئینات اغلب نشان‌دهنده فرهنگ، باورها و حتی وضعیت اجتماعی افراد است.
لباس‌های متناسب با اقلیم:
طراحی لباس‌ها با شرایط جغرافیایی منطقه هماهنگ است:
- در مناطق سردسیر (مانند کردستان یا آذربایجان): از لباس‌های ضخیم‌تر، پشمی و چندلایه استفاده می‌شود. مثال: چوخا، نوعی لباس مردانه‌ی گرم در مناطق کوهستانی.
- در مناطق گرمسیر (مانند خوزستان یا بلوچستان): از پارچه‌های سبک‌تر و خنک استفاده می‌شود. مثال: لباس‌های سفید و گشاد بلوچی.
الگوهای بومی:
هر منطقه الگوی خاص خود را دارد. مثلاً:
- زنان ترکمن: پیراهن‌های بلند با تزئینات طلایی و سربندهایی به نام “یاشماق”.
- مردم گیلان: دامن‌های چین‌دار بلند برای زنان و شلوارهای مشکی همراه با نیم‌تنه‌های کوتاه برای مردان.

اجزای لباس دهاتی

لباس‌های دهاتی معمولاً شامل چندین بخش است که هرکدام نمادین هستند:

سربند یا کلاه:
- مردان در بسیاری از مناطق کلاه‌هایی با بافت خاص می‌پوشند. مثلاً کلاه نمدی در خراسان.
- زنان از روسری‌های رنگارنگ یا سربندهای تزئینی استفاده می‌کنند.
پیراهن یا بالاپوش:
- پیراهن بلند و گشاد، اغلب با طرح‌ها و نقش‌های خاص.
- در مناطق سردسیر، بالاپوش‌ها اغلب چندلایه و ضخیم هستند، مثل پالتوهای پشمی عشایر.
شلوار یا دامن:
- شلوارها معمولاً گشاد و راحت هستند تا برای کار مناسب باشند.
- دامن‌های چین‌دار و بلند مخصوص زنان، مانند دامن زنان گیلانی یا قشقایی.
کفش:
- چاروق در مناطق کوهستانی.
- گیوه: کفش سنتی سبک و بادوام در بسیاری از مناطق، از جمله کردستان و لرستان.

لباس دهاتی در فرهنگ امروز

امروزه لباس‌های دهاتی نه‌تنها بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی محسوب می‌شوند، بلکه در مراسم‌های مختلف مانند عروسی‌ها، جشنواره‌های محلی و آیین‌های مذهبی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند. برخی از طراحان مد نیز از این لباس‌ها الهام گرفته و آن‌ها را به شکلی مدرن بازآفرینی می‌کنند.

در عین حال، این لباس‌ها گردشگران را به خود جذب کرده و بخشی از صنایع دستی ایران را تشکیل می‌دهند. لباس‌های محلی به‌عنوان سوغاتی یا بخشی از نمایش‌های فرهنگی در سطح بین‌المللی نیز شهرت یافته‌اند.

نمونه‌های شاخص لباس دهاتی در ایران

لباس کردی:

شامل لباس‌های گشاد، شال دور کمر، و دستمال کلاه. زنان نیز لباس‌هایی پرنقش‌ونگار همراه با زیورآلات نقره دارند.
لباس بلوچی:

مردان پیراهن‌های بلند و شلوارهای گشاد می‌پوشند. زنان لباس‌هایی با گلدوزی‌های زیبا و شال‌های بلند دارند.
لباس گیلانی و مازندرانی:

زنان دامن‌های رنگارنگ و بلوزهایی با یقه‌های خاص می‌پوشند. مردان نیز شلوارهای مشکی و ژاکت‌های کوتاه دارند.
لباس قشقایی و بختیاری:

شامل شلوارهای گشاد مردانه و کلاه‌های خاص نمدی. زنان نیز پیراهن‌های بلند و روسری‌های بزرگ دارند.